Turkiye ye yolculugumuzdan bahsedelim sizlere. Cuma gunu havalanina getirdi babam bizi. Ben acikcasi babamla gunluk ayriliklarimizdan birini yasadigimizi zannettigim icin, yine kendi dunyamda, oyunlarimla mesguldum. Simdi de babamin okulda oldugunu dusunuyorum. Havaalaninda (NC da) ucagimiz 20 dk gec kalkti, ama Allah'tan tam vaktinde vardi Chicago ya. Chicago havaalani da epey buyukmus, kapidan ciktik, diger terminale gitmek icin trene bindik. Annecim kosturdu benimle. Orada da Istanbula gidecek olan ucak, aglayan bir bebecik yuzunden 20 dk gec kalkti; ama o da Istanbul a 5 dk once vardi :) Yolculuklarda, ucak sirasinda hic problem yasamadik. Araba koltuguma oturdum guzel guzel. Kalkis inislerde, sakiz cignedim. Hatta Istanbula inerken sakizimiz bitmisti de " Imdat kulaklarim agriyor, sakiz" dedim de annem yandaki teyzeden istedi :)
Ucakta da yandaki teyzeye "hi" dedim; amerika dan farkli olarak, beni oksadilar hostesler "anne napiyor teyze" dedim; annem de beni sevdiklerini soyledi. Amerika da insanlar birbirlerinin kopeklerini oksarlar ama cocuklar sevilmez.
Dun Turkiye ye geldik,anneannemle Tayfun Dedemi gorunce sevindim; oyle de soyledim " Sizi gorunce cok sevindim" dedim:)
Bugun sabahtan beni parka goturduler; parki da cok sevdim. Bir de dun bugun anneannemle bahceyi suluyoruz. Zaten suyu cok severim, suyla oynamasini; burada da hortum ve suyu gorunce, habire "cimlerin ve ciceklerin cok susadigini ve onlari sulamamiz gerektigini" soyluyorum :).
Babacigimi bekliyoruz; bir an once gelsin babam.
No comments:
Post a Comment